Drugi dzień przywitał nas pochmurnym niebem i deszczem.
Pierwszym etapem był Zbaraż. Miasto znane dzięki Sienkiewiczowi, który opisał obronę zamku przed wojskami kozacko-tatarskimi Chmielnickiego. Dziś w zamku jest muzeum. Po jego zwiedzeniu odbywamy jeszcze krótki spacer po centrum miasteczka.
Następnie jedziemy do wsi Dubowce (Дубівіці), gdzie znajduje się malowniczy jar rz. Hnizdecznej. Niestety padający deszcz skutecznie przeszkadza. Jest mokro i błotniście. Oglądamy więc jar od góry z wiejskiej dróżki.
Stąd jedziemy do Tarnopola, ale miasto wita nas niezbyt gościnnie banderowskimi flagami i ulewnym deszczem. Zamiast zwiedzać spędzamy czas w knajpie.
Kolejnego dnia w strugach ulewnego deszczu przejeżdżamy do wsi Okno (Вікно). Jest bardzo mokro i błotniście. Nikt nie ma ochoty na marsz do źródeł, zwanych tu oknami. To od nich pochodzi nazwa wsi. Wyjeżdżamy na grzbiet Miodoborów. Mamy nieco szczęścia, bo na kilkanaście minut przestaje padać.
Chciałoby się powiedzieć w stepie szerokim, którego okiem... Niestety szeroki step zamieniony został na pola uprawne. Pozostały jedynie jego niewielkie skrawki.
Jedziemy za Zbrucz do Satanowa. Ta rzeka od 1815 r. jest granicą: do pierwszej wojny światowej pomiędzy Austro-Węgrami i Rosją, do 1939 r. pomiędzy Polską i ZSRR, a następnie pomiędzy obwodem tarnopolskim i chmielnickim. W Satanowie oglądamy ruiny zamku, który powstał w XV w. W 1651 r. został on zdobyty i zrujnowany przez Kozaków, a w 1676 r. zdobyli go Turcy i wymordowali 4 tys. jego obrońców. W końcu XIX w. na terenie zamku uruchomiono cukrownię.
Następnym etapem naszej włóczęgi była wieś Kręciłówka położona w głębokiej dolinie Zbrucza na skraju Zapowiednika Miodobory.
Ostatnim punktem dnia trzeciego są Mikulińce, oddalone od miejsca naszego noclegu o nieco ponad kilometr.
Aby oglądać zdjęcia w pełnej rozdzielczości należy najechać rączką na pierwszą miniaturę. Następne kolejne zdjęcia wywołujemy przez kliknięcie prawego klawisza ze strzałką (lub lewego jeżeli chcemy przesuwać do tyłu) lub klikając strzałki widoczne pod zdjęciem.
Wszystkie zdjęcia i teksty prezentowane na tych stronach chronione są prawem autorskim. Ich kopiowanie, wykorzystywanie i publikowanie bez zgody autora jest zabronione.
Kolorem zielonym zaznaczono linki do innej strony. Wystarczy kliknąć, aby się z nią połączyć.