Góry Sowie * Eulengebirge
Pasmo górskie, będące najstarszą częścią Sudetów. Zbudowane są głównie z gnejsów i migmatytów prekambryjskich. Gnejsy sowiogórskie uznaje się za najstarsze skały w Polsce, a nawet w Europie. Najwyższym szczytem jest Wielka Sowa 1015 m n.p.m.
Die Bergkette, die der älteste Teil der Sudeten ist. Sie bestehen hauptsächlich aus Gneisen und präkambrischen Migmatiten. Eulengebirgsgneise gelten als die ältesten Gesteine in Polen und sogar in Europa. Der höchste Gipfel ist Hohe Eule 1015 m über dem Meeresspiegel.
Zamek Książ * Schloss Fürstenstein
Kompleks zamkowy, zlokalizowany w wałbrzyskiej dzielnicy Książ na Pogórzu Wałbrzyskim, będący częścią Książańskiego Parku Krajobrazowego. Obiekt jest trzecim co do wielkości zamkiem w Polsce (po Zamku w Malborku i Zamku Królewskim na Wawelu).
Budowla posiada ponad 400 pomieszczeń (wraz z zabudowaniami gospodarczymi ok. 600), jej powierzchnia od parteru do IV piętra liczy ponad10 tys. m², natomiast V kondygnacja ma prawie 900 m². Łącznie jest to ok. 11 tys. m² (bez piwnic zamkowych).
Zamek w 1939 r. został przejęty przez władze hitlerowskie, a w 1941 r, organizacja Todt przystąpiła do przekształcania zamku w kwaterę Hitlera. Pod zamkiem wydrążono korytarze i podziemny schron. Do prac tych zatrudniano głównie więźniów obozu koncentracynego Gross Rosen. Podczas tych prac zniszczono większość zabytkowego wystroju wnętrza. Po wojnie w latach 1945-46 w zamku stacjonowało wojsko sowieckie, które dokonało dalszej dewastacji. Potem zamek był dewastowany przez okoliczną ludność i szabrowników. Dopiero po przejęciu go przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków we Wrocławiu budowla została zabezpieczona, powoli remontowana i dziś udostępniona jest do zwiedzania.
Der Schlosskomplex befindet sich im Bezirk Książ in Wałbrzych, im Wałbrzych-Vorgebirge und ist Teil des Książ-Landschaftsparks. Durch die Anlage verläuft der Piastenburgweg, der die drittgrößte Burg Polens ist (nach der Marienburg und dem Königsschloss Wawel).
Das Gebäude hat über 400 Zimmer (etwa 600 mit Wirtschaftsgebäuden), seine Fläche vom Erdgeschoss bis zum IV. Stock beträgt über 10000 m², während die V. Etage fast 900 m² groß ist. Insgesamt sind es ca. 11000. m² (ohne Schlosskeller). 1939 wurde das Schloss von den NS-Behörden übernommen, und 1941 begann die Organisation Todt, das Schloss in Hitlers Hauptquartier umzuwandeln. Unter der Burg gibt es Korridore und einen unterirdischen Schutzraum. Diese Werke wurden hauptsächlich von Häftlingen des KZ Groß Rosen ausgeführt. Bei diesen Arbeiten wurde ein Großteil der historischen Innenausstattung zerstört. Nach dem Krieg, 1945-46, stationierte die sowjetische Armee in der Burg, die weiter verwüstet wurde. Später wurde die Burg von der lokalen Bevölkerung und Plünderern verwüstet. Erst nach der Übernahme durch die Woiwodschaftsdenkmalpfleger in Wrocław (Breslau) wurde das Gebäude gesichert, langsam renoviert und für Besichtigungen freigegeben.
Świdnica * Schweidnitz
W Świdnicy oglądamy Kościół Pokoju, zabytek z listy światowego dziedzictwa UNESCO. Jest to największa drewniana barokowa świątynia w Europie. W poł. XVII w. katoliccy Habsburgowie narzucili warunki, które wykluczały społeczność luteran, a ich skromny kościół miał nie przetrwać próby czasu. Mogli go wznieść wyłącznie poza murami miasta, bez wież i dzwonnicy, tylko z nietrwałych materiałów: z drewna, piasku, słomy i gliny. Nie mógł przypominać kościoła, a budowa nie mogła przekroczyć roku.
Cesarz Ferdynand III Habsburg zobowiązany przez protestancką Szwecję do zezwolenia ewangelikom w księstwach dziedzicznych w Jaworze, Głogowie i Świdnicy na zbudowanie po jednym Kościele Pokoju. Ich nazwa pochodzi od pokoju westfalskiego kończącego wojnę trzydziestoletnią (1618-48). 24 czerwca 1657 r., po zaledwie dziesięciu miesiącach budowy, odprawiono pierwsze nabożeństwo w Kościele Pokoju w Świdnicy.
Został on wzniesiony na planie krzyża, w technice szachulcowej, opartej na drewnianym szkielecie wypełnionym masą z gliny i słomy. Do głównej części dobudowano Halę Chrztów i zakrystię od wschodu, Halę Zmarłych od zachodu, Halę Ślubów od południa i Halę Polną od północy. Przepych barokowego wnętrza kontrastuje z prostotą bryły.
In Schweidnitz können wir die Friedenskirche sehen, ein Denkmal aus der Liste des UNESCO-Weltkulturerbes. Es ist der größte barocke Holztempel Europas. Mitte des 17. Jahrhunderts verhängten die katholischen Habsburger Bedingungen, die die lutherische Gemeinde ausschlossen, und ihre bescheidene Kirche würde der Zeit nicht standhalten. Sie konnten es nur außerhalb der Stadtmauern errichten, ohne Türme und Glockenturm, nur aus vergänglichen Materialien: Holz, Sand, Stroh und Lehm. Es durfte keiner Kirche ähneln, und der Bau durfte nicht länger als ein Jahr dauern.
Kaiser Ferdinand III., Habsburg, vom protestantischen Schweden verpflichtet, den Evangelischen in den Erbfürstentümern Jauer, Glogau und Schweidnitz den Bau einer Friedenskirche zu gestatten. Ihr Name stammt vom Westfälischen Frieden am Ende des Dreißigjährigen Krieges (1618-48). Am 24. Juni 1657 fand nach nur zehnmonatiger Bauzeit der erste Gottesdienst in der Friedenskirche in Schweidnitz statt.
Die Kirche wurde auf einem Kreuzgrundriss in Fachwerkbauweise auf der Grundlage eines mit Lehm und Strohmasse gefüllten Holzskeletts errichtet. An den Hauptteil wurden der Taufsaal und die Sakristei von Osten, der Totensaal von Westen, der Hochzeitssaal von Süden und der Feldsaal von Norden angebaut. Die Pracht des barocken Interieurs kontrastiert mit der Schlichtheit des Körpers.
Z ratuszowej wieży mogliśmy podziwiać panoramę miasta i okolic.
Vom Rathausturm aus konnten wir das Panorama der Stadt und der Umgebung bewundern.
Osówka – podziemne miasto * Säuferhöhen – unterirdische Stadt
Osówka (716 m n.p.m.) jest wzniesieniem położonym w północno-zachodniej części Gór Sowich miejscowości Głuszyca. W masywie Osówki udostępnione do zwiedzania obiekty naziemne oraz podziemne sztolnie nazistowskiego projektu „Riese” z okresu II wojny światowej. Cel prac był utrzymywany w tajemnicy. Zdaniem jednych miała to być tajna kwatera Adolfa Hitlera. Inni twierdzą, że budowano hale dla podziemnych fabryk zbrojeniowych do produkcji tajnej broni. Do pracy wykorzystywano robotników oraz więźniów z obozu koncentracyjnego Gross-Rosen. Część naziemna kompleksu Osówka stanowi zewnętrzną infrastrukturę podziemnego obiektu. Kompleks Osówka jest najciekawszym i najdłuższym udostępnionym kompleksem wybudowanym w Górach Sowich.
Säuferhöhen (716 m über dem Meeresspiegel) ist ein Hügel im Nordwesten des Eulengebirges in Nieder Wüstegiersdorf. Im Massiv der Säuferhöhen errichteten die Deutschen öffentlich zugängliche Bodenanlagen und unterirdische Stollen des Nazi-Projekts „Riese“ aus dem Zweiten Weltkrieg. Der Zweck der Arbeit wurde geheim gehalten. Einigen zufolge sollte es das geheime Hauptquartier von Adolf Hitler sein. Andere sagen, dass Hallen für unterirdische Rüstungsfabriken zur Herstellung von Geheimwaffen gebaut wurden. Arbeiter und Häftlinge aus dem KZ Groß-Rosen wurden zur Arbeit eingesetzt. Der oberirdische Teil des Osówka-Komplexes bildet die äußere Infrastruktur der unterirdischen Anlage. Der Osówka-Komplex ist der interessanteste und längste offene Komplex, der im Eulengebirge gebaut wurde.
Twierdza Srebrna Góra * Die Festung Silberberg
Twierdza Srebrna Góra jest unikatowym obiektem w skali dziedzictwa kulturowego Europy i jedną z najważniejszych atrakcji Dolnego Śląska. W chwili powstania (1765-77) należała do najnowocześniejszych tego typu fortyfikacji w Europie. Jednym z najciekawszych obiektów fortyfikacji epoki nowożytnej jest potężny Donjon. Jednak Twierdza Srebrna Gόra to w rzeczywistości nie jeden obiekt, a cały zespół wznoszących się nad miasteczkiem Srebrna Góra fortόw. Rozległość całego zespołu (ponad 100ha i 3km długości) i jego lokalizacja na szczytach zalicza srebrnogórską warownię do największych górskich założeń obronnych naszego kontynentu. Głόwny jej trzon tworzy zespół bastionόw z Donjonem w środku. Obiekt posiadał 151 pomieszczeń kazamat rozmieszczonych na trzech kondygnacjach. Ogromne magazyny, studnie, zbrojownia, kaplica, więzienie, szpital, piekarnia, browar, warsztaty rzemieślnicze i prochownia czynił fort całkowicie samodzielnym i samowystarczalnym. W jego wnętrzu mieściło się 3756 żołnierzy, olbrzymie zapasy amunicji, opału i żywności. W obrębie twierdzy wydrążono 9 studni, w tym najgłębsza (ok. 80 m) na terenie fortu Ostróg. Po zakończeniu budowy twierdza była dobrze przygotowana do działań bojowych. Swój chrzest bojowy twierdza przeszła w 1807 r., kiedy to do Srebrnej Góry nadciągnęła armia francuska dowodzona przez Hieronima Bonaparte, młodszego brata Napoleona. Ciężkie walki zostały przerwane zawieszeniem broni i pokojem w Tylży. Po odbudowie zniszczeń dokonanych przez działania wojenne twierdza została pozostawiona w stanie gotowości bojowej do 1850 r., kiedy Prusy zostały zmuszone do uznania zwierzchnictwa Austrii. W r. 1867 nastąpił wymarsz wojsk z twierdzy i zamknięcie jej dziejów wojennych. Od tego czasu pełniła rolę poligonu saperskiego.
Die Festung Silberberg ist ein einzigartiges Objekt des europäischen Kulturerbes und eine der bedeutendsten Sehenswürdigkeiten Niederschlesiens. Zum Zeitpunkt ihrer Entstehung (1765-1777) war sie eine der modernsten Befestigungsanlagen dieser Art in Europa. Eine der interessantesten Befestigungsanlagen der Neuzeit ist der mächtige Donjon. Tatsächlich ist die Festung Silberberg jedoch kein einzelnes Objekt, sondern ein ganzer Festungskomplex, der die Stadt Silberberg überragt. Die Weite des gesamten Komplexes (über 100 ha und 3 km Länge) und seine Lage auf den Gipfeln machen die Festung des Silberbergs zu einer der größten Gebirgsverteidigungen unseres Kontinents. Sein Hauptkern ist eine Gruppe von Bastionen mit dem Donjon in der Mitte. Das Gebäude hatte 151 Kasematten, die auf drei Stockwerke verteilt waren. Riesige Lagerhäuser, Brunnen, eine Waffenkammer, eine Kapelle, ein Gefängnis, ein Krankenhaus, eine Bäckerei, eine Brauerei, eine Handwerkswerkstatt und ein Pulvermagazin machten die Festung völlig unabhängig und autark. Darin befanden sich 3.756 Soldaten, riesige Vorräte an Munition, Treibstoff und Lebensmitteln. Innerhalb der Festung wurden neun Brunnen gebohrt, darunter der tiefste (ca. 80 m) im Fort Spitzberg. Nach Abschluss der Bauarbeiten war die Festung für Kampfhandlungen bestens gerüstet. Ihre Feuertaufe bestand die Festung 1807, als die französische Armee unter dem Kommando von Hieronim Bonaparte, Napoleons jüngerem Bruder, nach Silberberg kam. Die schweren Kämpfe wurden durch den Waffenstillstand und den Frieden in Tylża unterbrochen. Nach dem Wiederaufbau der durch die Feindseligkeiten verursachten Schäden wurde die Festung bis 1850 in Kampfbereitschaft belassen, als Preußen gezwungen wurde, die Souveränität Österreichs anzuerkennen. 1867 verließen die Truppen die Festung und ihre Kriegsgeschichte endete. Seitdem dient es als Ingenieurausbildungsstätte.
Ząbkowice Śląskie * Frankenstein
Ząbkowice to niewielkie miasto z zabytkową starówką. Zajechaliśmy tu w poszukiwaniu późnego obiadu. Dziwne, ale na zabytkowej starówce znaleźliśmy tylko jedną czynną pizzerię i obok niej okienko z lodami. Cóż było robić. Usiedliśmy przy stoliku na zewnątrz. Remek zamówił pizzę, ja – spaghetti bolognese. Trzeba przyznać, że smak znacznie odbiegał od tego, co potrafią zrobić Włosi. Na deser lody, skoro obok je sprzedają i krótki spacerek do zamku i krzywej wieży. Odchylenie od pionu jest dobrze widoczne od strony ulicy. Dziwnie oznakowane skrzyżowanie zmusza nas do przeanalizowania, jak wyjechać stąd na główną drogę.
Frankenstein ist eine Kleinstadt mit historischer Altstadt. Wir kamen hierher auf der Suche nach einem späten Mittagessen. Komisch, aber in der historischen Altstadt fanden wir nur eine geöffnete Pizzeria und daneben ein Eisfenster. Was könnte getan werden. Wir saßen an einem Außentisch. Remek bestellte eine Pizza, ich bestellte Spaghetti Bolognese. Ich muss zugeben, dass der Geschmack ganz anders war als das, was die Italiener können. Zum Nachtisch Eis, wie sie es in der Nähe verkaufen, und ein kurzer Spaziergang zum Schloss und zum schiefen Turm. Die Abweichung von der Senkrechten ist vom Straßenrand aus gut sichtbar. Eine seltsam markierte Kreuzung zwingt uns zu analysieren, wie wir hier auf die Hauptstraße herauskommen.
Trochę krajobrazów, trochę przyrody * Etwas Landschaft, etwas Natur.
Aby oglądać zdjęcia w pełnej rozdzielczości należy najechać rączką na pierwszą miniaturę. Następne kolejne zdjęcia wywołujemy przez kliknięcie prawego klawisza ze strzałką (lub lewego jeżeli chcemy przesuwać do tyłu) lub klikając strzałki widoczne pod zdjęciem.
Wszystkie zdjęcia i teksty prezentowane na tych stronach chronione są prawem autorskim. Ich kopiowanie, wykorzystywanie i publikowanie bez zgody autora jest zabronione!
Kolorem zielonym zaznaczono linki do innej strony. Wystarczy kliknąć, aby się z nią połączyć.