PL Deutsche Version
Bug jest lewym dopływem Narwi, do 1962 roku uznawanym przez geografów za prawy, najdłuższy dopływ Wisły. Źródła znajdują się we wsi Werchobuż (Ukraina – Верхобуж) na wysokości 310 m n.p.m. w rozległej kotlinie położonej pomiędzy krawędzią Wyżyny Podolskiej (Gołogóry) i pasmem wzgórz Woroniaki. Następnie płynie przez Kotlinę Pobuża i wpływa na obszar Wyżyny Zachodniowołyńskiej, rozcinając Grzędę Sokalską i Grzędę Horodelską. Po opuszczeniu Wyżyn przepływa przez Polesie Wołyńskie i Polesie Brzeskie. W okolicach wsi Neple rozcina morenowe wzniesienia stadiału warty zlodowaceń środkowopolskich, tworząc Podlaski Przełom Bugu, po opuszczeniu którego wpływa na obszar Niziny Mazowieckiej. Swój bieg kończy w sztucznym Jeziorze Zegrzyńskim w okolicy Serocka, gdzie łączy się z Narwią.
Długość rzeki wynosi 772 km, z czego w Polsce – 582 km. Na długości 363 km rzeka stanowi granicę pomiędzy Polską i Ukrainą oraz Białorusią. Całkowita powierzchnia dorzecza Bugu wynosi 39420 km2, z czego w Polsce znajduje się 19284 km2. Średnie przepływy wody we Włodawie wynoszą 43,3 m3/sek. i w okolicy Wyszkowa 127 m3/sek. Rzeka jest żeglowna na długości 587 km. Największymi lewobrzeżnymi dopływami są Pełtew, Rata, Sołokija, Huczwa, Uherka, Włodawka, Krzna, Liwiec, a prawobrzeżnymi – Ług, Muchawiec, Leśna, Nurzec, Brok.
Kiedy w okresie międzywojennym powstawały pierwsze plany zagospodarowania dorzecza Wisły, Bug znalazł się dopiero w dalszych ich etapach. Prace rozpoczęto na karpackich dopływach Wisły. Przerwał je wkrótce wybuch drugiej wojny światowej. Po wojnie Bug stał się rzeką graniczną i w związku z tym przez długi czas nie ujmowano go w żadnych planach ani ze strony polskiej, ani – Związku Radzieckiego. Przez cały powojenny okres zbudowano na rzece jedynie trzy sztuczne zbiorniki: koło Dobrotworu i Sokala (Ukraina) oraz w Dębem koło Warszawy. Dzięki temu Bug pozostał rzeką dziką i nieuregulowaną – na znacznych odcinkach jego brzegi nie zostały zmienione żadnymi dziełami rąk ludzkich. Liczne starorzecza oraz nadrzeczne łęgi stały się ostoją ptactwa i innych zwierząt. Na początku XXI wieku znaczne obszary w dolinie rzeki (Dolina Środkowego Bugu i Dolina Dolnego Bugu) zostały włączone do europejskiej sieci NATURA 2000.
______________________________________________________________________________
Der Bug ist der linke Nebenfluß des Narew, der bis 1962 von den Geographen als der rechte, längste Nebenfluß der Weichsel anerkannt wurde. Die Quellen befinden sich im Dorf Werchobuż (Ukraine – Verkhobuz) auf einer Höhe von 310 m über dem Meeresspiegel. in einem weiten Tal zwischen dem Rand des Podolian Upland (Gołogóry) und den Woroniaki Hügeln. Dann fließt es durch das Pobuże-Becken und mündet in das Gebiet des Westvolynisches Hochlands. Nachdem es das Hochland verlassen hat, fließt es durch Polesie. In der Nähe des Dorfes Neple schneidet es die Moränenhügel des Gletscherstadions in Zentralpolen und bildet die Podlaski-Bug-Schlucht, nachdem es das Gebiet des Mazowiecka-Tieflandes berührt hat. Sie endet im künstlichen Zegrzyński-See bei Serock, wo sie mit Narew verbunden ist.
Der Fluss ist 772 km lang, davon 582 km in Polen. Auf einer Länge von 363 km bildet der Fluß die Grenze zwischen Polen und der Ukraine sowie Weißrußland. Die Gesamtfläche des Bug-Einzugsgebiets beträgt 39420 km2, wovon 19284 km2 in Polen liegen. Der durchschnittliche Waßerdurchfluß in Włodawa beträgt 43,3 m3 /s und um Wyszków 127 m3 /s. Der Fluß ist in 587 km schiffbar. Die größten linken Nebenflüße sind Pełtew, Rata, Sołokija, Huczwa, Uherka, Włodawka, Krzna, Liwiec und die rechten Nebenflüße sind Ług, Muchawiec, Leśna, Nurzec, Brok.
Als in der Zwischenkriegszeit die ersten Pläne für die Entwicklung des Weichseleinzugsgebiets gemacht wurden, befand sich der Bug erst in einem späteren Stadium. Die Arbeiten an den Karpatenzuflüßen der Weichsel begannen. Bald wurden sie durch den Ausbruch des Zweiten Weltkriegs unterbrochen. Nach dem Krieg wurde der Bug zum Grenzfluß und war daher lange Zeit weder auf polnischer noch auf sowjetischer Seite geplant. Während der Nachkriegszeit wurden nur drei künstliche Stauseen am Fluß gebaut: in der Nähe von Dobrotwor und Sokal (Ukraine) und in Dębe bei Warschau. Dank dieser Tatsache blieb der Bug ein wilder und unregulierter Fluß – an bedeutenden Abschnitten wurden seine Ufer nicht von Menschenhand verändert. Zahlreiche Altarme und Auenwälder wurden zum Zufluchtsort für Vögel und andere Tiere. Zu Beginn des 21. Jahrhunderts wurden bedeutende Gebiete im Flußtal (Middle Bug Valley und Lower Bug Valley) in das europäische Netzwerk NATURA 2000 aufgenommen.
Aby oglądać zdjęcia w pełnej rozdzielczości należy najechać rączką na pierwszą miniaturę. Następne kolejne zdjęcia wywołujemy przez kliknięcie prawego klawisza ze strzałką (lub lewego jeżeli chcemy przesuwać do tyłu)klikając strzałki widoczne pod zdjęciem.
Wszystkie zdjęcia i teksty prezentowane na tych stronach chronione są prawem autorskim.
Ich kopiowanie, wykorzystywanie i publikowanie bez zgody autora jest zabronione.