Fascynuje mnie ich niepowtarzalne piękno. Piękno nie opierające sią na żadnych kanonach kompozycji. Piękno oparte na chaosie. Piękno kipiących niepowstrzymanie barw, wylewających się poza próbujące je ograniczać bariery. Tu nikt niczego nie planował. Wszystko rośnie swobodnie, tworząc jednocześnie swoistą całość. Wiejski ogródek jest jak kosmos. Dominuje chaos. Ale ten chaos jednocześnie podporządkowuje się prawom natury, które układają go w logiczną całość.

Taki ogródek miała moja Babcia. Wszędzie rosły róże, które ona uwielbiała. A pomiędzy krzewami róż różnych odmian i barw panoszyły się tulipany, mieczyki, goździki i mnóstwo innych kwiatów. A pod płotem maciejka. Ogródek zmieniał swoje kształty i barwy wraz z porami roku, ale róże zawsze tu dominowały. Za domem rósł rozłożysty krzak jaśminowca. W wiosenne i letnie noce wszystko to odurzało zapachem, a w dzień cieszyło oczy paletą barw.

Coraz mniej widzi się takich ogródków. Powoli odchodzą w przeszłość i w niebyt zapomnienia. Zastępują je starannie wystrzyżone trawniki, wypielęgnowane rabatki. Niby też piękne, ale już nie takie…

[Show as slideshow]

12►

__________________________________________________________________________ KOMENTARZE